In de jaren ’90 werd het idee van een directe verkeersverzekering al geopperd, echter het is er nooit van gekomen. Momenteel wordt er door de opmars van technologie in voertuigen weer over nagedacht. Het Verbond van Verzekeraars is een onderzoek gestart naar de kansen en valkuilen van een directe verzekering.
Bij een directe verkeersverzekering verzekert een automobilist zichzelf tegen zowel materiële als immateriële schade als gevolg van een verkeersongeval, ongeacht de schuldvraag. Eventuele schade als gevolg van een ongeval claimt hij bij zijn eigen verzekeraar. Daardoor verdwijnt de aansprakelijkheidsdiscussie. Momenteel betaalt de verzekeraar van de aansprakelijke partij de schade van degene die als gevolg van het ongeval schade heeft opgelopen.
Voordelen
Een voordeel van een directe verzekering is dat een slachtoffer met zijn eigen verzekeraar de schade afhandelt. De verzekeraar heeft daarbij veel meer dan nu een prikkel om dit op een goede manier te doen, aangezien deze persoon waarschijnlijk zal overstappen naar een andere verzekeraar, als hij of zij slecht wordt behandeld. Momenteel hangt de afwikkeling van de (letsel)schade in bijvoorbeeld het verkeer mede af van (verzekeraar van de) de persoon door wie je wordt aangereden. Het slachtoffer is meestal geen relatie van de verzekeraar van de veroorzaker van het ongeval, er is dus geen commerciële prikkel voor de verzekeraar om de schade netjes af te handelen.
Een ander voordeel van de directe verzekering is dat er geen aansprakelijkheidsdiscussies zijn en (letsel)schade daardoor veel sneller en efficiënter kan worden afgewikkeld. Ook is bij deze verzekering de schade van de bestuurder van het voertuig meeverzekerd.
Nadelen
Het Verbond van Verzekeraars schrijft in het persbericht: “om de verzekering betaalbaar te houden zullen beperkingen in de te vergoeden schadeposten en een maximering van de omvang noodzakelijk zijn”. Het Verbond van Verzekeraars grijpt de directe verzekering dus aan om de te vergoeden schadeposten te beperken en te maximeren. Dit is de verkeerde weg. Wij hebben in Nederland een systeem waarin het slachtoffer in de situatie moet worden gebracht alsof er geen ongeval zou hebben plaatsgevonden, de concrete schade wordt dus vergoed. Het systeem in Nederland doet recht aan het slachtoffer dat door een derde in een situatie is gebracht waar hij niet om heeft gevraagd. Als een directe verzekering wordt aangegrepen om dit in te perken, is het een verslechtering ten opzichte van de huidige situatie. Het is overigens maar de vraag of deze beperkingen inderdaad noodzakelijk zijn om de verzekering betaalbaar te houden. Er wordt immers ook veel geld bespaard omdat er geen discussies en procedures meer zijn omtrent de schuldvraag.
Een ander mogelijk nadeel dat aansluit op de vorige alinea is dat een slachtoffer van een ongeval niet meer vrij een belangenbehartiger kan kiezen die hem of haar bijstaat in het verhaal van de letselschade. De verzekeraars geven aan dat er met de directe verzekering gelijkwaardigheid is. De vereniging van Nederlandse Letselschade Experts (NLE) heeft hier terecht kritisch op gereageerd. De NLE heeft aangegeven: “Dat lijkt op het eerste oog een voordeel. Dit voordeel proberen verzekeraars goed te verkopen. Maar in de huidige schaderegelingspraktijk hebben slachtoffers vaak andere problemen. Het vaststellen van medische causaliteit, het begroten van de schade, de inschatting van toekomstschade en de duur van de behandeling van de schade zijn veelal de knelpunten. Slachtoffers kunnen momenteel gelukkig op basis van gelijkwaardigheid discussiëren met de verzekeraar, want zij worden bijgestaan door advocaten of letselschade-experts, die hun kosten kunnen verhalen bij de verzekeraar.”
Beste oplossing
Letselschade.com pleit ervoor dat indien de directe verzekering wordt ingevoerd, er net als bij de WAM-verzekering wettelijke vereisten komen waaraan deze verzekering dient te voldoen. Eén van de vereisten is dan dat een onderdeel van de letselschade redelijke kosten van rechtsbijstand zijn, waarbij het slachtoffer zelf een belangenbehartiger mag kiezen. Ook mogen in deze verzekering geen beperkingen worden opgenomen inzake de maximering van de omvang van de schadevergoeding. Het Nederlandse systeem kenmerkt zich namelijk doordat de concrete schade van een slachtoffer vergoed wordt, waarmee de slachtoffers zo veel mogelijk recht wordt gedaan. Het zou verkeerd zijn als verzekeraars de verandering van het systeem aangrijpen om allerlei schadeposten te maximeren. Dat zou voor verkeerschadeslachtoffers immers betekenen dat ze alsnog een deel van de rekening betalen voor de gevolgen van een ongeval dat hen is overkomen.